رعایت پروتكل‌های بهداشتی به منظور مقابله با شیوع ویروس كرونا در كشور مستلزم تقویت اجتماعی این رفتار و حمایت و پشتیبانی دولت است.
ویروس كرونا كه از دسامبر 2019 در ووهان چین شیوع پیدا كرد، این روزها سراسر جهان را با دشواری‌های اقتصادی و اجتماعی چشمگیری روبه‌رو كرده است. یك بیماری همه‌گیر تنفسی كه تاكنون بیش از 18 میلیون انسان را درگیر و جان صدها نفر را گرفته است.
ویروسی كه به گفته متخصصان علوم پزشكی در دنیا برای مقابله با آن همچنان باید از اصل پیشگیری بهره جست و ساخت واكسن و داروی قطعی برای مقابله با آن در هیچ یك از جوامع روشن نیست.
در ایران نیز ضوابط متعددی همچون ممنوعیت تردد جاده‌ها، كاهش شمار كاركنان در ادارات، تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها و لغو طرح ترافیك به منظور كاهش شیوع این بیماری در دستور كار قرار گرفت كه با مشاركت همگانی مردم به كنترل نسبی بیماری منجر شد.
این مشاركت جمعی اما به گفته مسئولان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی در ماه‌های اخیر كاهش یافت و رعایت پروتكل‌های بهداشتی را در پایتخت از 56 درصد در اردیبهشت ماه به 10 درصد در خردادماه رساند.
به اعتقاد شماری از روانشناسان، خستگی روحی و جسمی ناشی از قرنطینه خانگی، باور اشتباه شهروندان مبنی بر كاهش شیوع ویروس كرونا و ایمن‌سازی بدن از طریق ابتلا به بیماری، نمایش برخی تجمعات از صدا وسیما و كاهش اعتماد اجتماعی از علل اساسی كاهش رعایت پروتكل‌های بهداشتی محسوب می‌شود.
عطاءالله محمدی روانشناس شخصیت و عضو مركز مشاوره دانشگاه تهران روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا در این باره اظهار داشت: تداوم رفتارهای اجتماعی در كشور مستلزم تقویت اجتماعی آن رفتار است. آموزش و یادگیری، ترغیب و تشویق و حمایت و پشتیبانی دولت از طریق كاهش قیمت اقلام ضروری بهداشتی همچون ماسك و الكل به طور حتم رعایت پروتكل‌های بهداشتی را افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: به عبارت دیگر ترس روانی ناشی از بروز بحران به تدریج با گذشت زمان عادی و متعارف می‌شود و بالتبع رعایت اصول بهداشتی برای مقابله با كرونا را كاهش می‌دهد.
عضو مركز مشاوره دانشگاه تهران تاكید كرد: افكار و اعتقادات آدمی نیز عمدتا به طرف ساده‌سازی مسائل حركت می‌كند؛ بنابراین ساده‌سازی بحران كرونا رفتارهای محافظتی براساس برخی اعتقادات و باورها نظیر "من بیمار نمی‌شوم" را كاهش می‌دهد.
محمدی همچنین با اشاره به مشكلات اقتصادی جامعه تصریح كرد: برخی اقشار محروم جامعه نیز توان رعایت اصول بهداشتی را نخواهند داشت؛ رشد قیمت الكل و ماسك و... برای محرومان و نیازمندان به ویژه در درازمدت دشوار است.
وی افزود: به عنوان مثال خرید ماسك روزانه برای یك خانوار پنج نفره با درآمد اقتصادی اندك دشوار و براین اساس بخشی از بی‌توجهی جامعه را باید به عدم توانمندی شهروندان خرید اقلام بهداشتی نسبت داد.
