یك متخصص فیزیوتراپی گفت: والدین باید با توجه به سن فرزندشان بهترین ورزش را به او پیشنهاد كنند.
فرناز المعی‌نژاد متخصص فیزیوتراپی درباره بهترین زمان برای ورزش كودكان اظهار كرد: هیچ زمانی برای تشویق كودك به مشاركت كردن در فعالیت ورزشی و ورزش زود نیست؛ البته ورزشی مدنظر است كه با سرگرمی و تفریح همراه باشد. پزشكان معتقد هستند كه مشاركت در فعالیت‌های مختلف، هماهنگی عضلانی و مهارت‌های حركتی كودكان را افزایش می‌دهد.
او بیان كرد: متخصصان بهداشت و سلامت پیشنهاد می‌كنند كه كودكان و نوجوانان بین 6 تا 17 سال باید حداقل یك ساعت در روز را به انجام فعالیت‌های هوازی متوسط تا شدید بپردازند و حداقل سه روز در هفته هم تمرین‌های تقویتی در این فعالیت‌ها گنجانده شود.
ورزش و فعالیت‌های مناسب به تفكیك رده‌های سنی كودكان و نوجوانان
سن 3 تا 5 سال
این متخصص فیزیوتراپی افزود: پیشنهاد می‌شود كه كودكان در این سن تمام طول روز از نظر فیزیكی فعال باشند؛ فعالیت فیزیكی مرتب علاوه بر بهبود رشد استخوانی كودك روند وزن‌گیری او را هم در شرایط طبیعی نگه می‌دارد. شركت كردن در بازی‌های دست جمعی مانند فوتبال و بستكبال در این سن باید فقط به قصد بازی باشد و از هرگونه رقابت پرهیز شود. والدین باید به این نكته توجه داشته باشند كه دست‌های كودكان در این محدوده سنی مهارت و قدرت لازم را برای گرفتن توپی كه به سمت آنها پرتاب می‌شود، نداشته و امكان آسیب دیدن انگشتان وجود دارد.
معی‌نژاد تأكید كرد: شنا یكی از ورزش‌هایی است كه برای كودكان بین سن سه تا پنج سال مناسب است، البته كودكان در سنین پایین‌تر (بین 6 ماه تا سه سال) هم می‌توانند در استخر‌های مناسب به همراه والدین خود در آب بازی كنند؛ كودك بهتر است مهارت‌هایی مانند نفس‌گیری، شناور شدن و شنای كران را از سن چهار تا پنج سال به بعد یاد بگیرد.
سن 6 تا 8 سال
او تصریح كرد: تا سن 6 سالگی، دست و پای كودك به اندازه كافی قدرت گرفتن توپ با دست یا شوت كردن توپ با پا را دارد. این سن همچنین برای آغاز ورزش‌هایی مانند ژیمناستیك یا دوچرخه سواری مناسب است؛ در این سن به تدریج كودك برای انجام رقابت‌های ورزشی مختلف آماده می‌شود. ورزش‌های مختلف فشار‌های متفاوتی را بر غضروف رشد اعمال می‌كنند بنابراین بهتر است در انتخاب نوع ورزش تنوع لازم در نظر گرفته تا از سلامت غضروف رشد و رشد استخوانی مطلوب اطمینان حاصل شود. آسیب‌های ورزشی ناشی از فشار زیاد بر بافت عضلانی-اسكلتی مانند شكستگی فشاری و پاشنه درد در این سن بسیار شایع است.
سن 9 تا 11 سال
این متخصص فیزیوتراپی گفت: هماهنگی بین دست‌ها و چشم‌ها در این سن به اندازه كافی تكامل پیدا می‌كند كه كودك ورزش‌هایی مانند بسكتبال، بیسبال و والیبال را به خوبی انجام دهد. شركت كردن در رقابت‌های ورزشی بسیار خوب است به شرطی كه كودك تحت فشار روانی پیروزی قطعی قرار نگیرد. شركت كردن در مسابقات سه گانه دوی 100 متر، پرش ارتفاع و پرتاب وزنه در این سن محدودیتی ندارد به شرطی كه كودك تحت آموزش‌های لازم قرار گرفته باشد و در طول مسابقات به اندازه كافی آب بنوشد.
سن 12 تا 14 سال
المعی‌نژاد اظهار كرد: در سنین نوجوانی شاید انگیزه افراد به انجام ورزش منظم كمتر شود و اشخاص بیشتر به بدنسازی و پرورش اندام تمایل داشته، اما والدین باید به این نكته توجه داشته باشند تا زمانی كه فرزندشان به سن بلوغ نرسیده است، او را به بدنسازی و انجام تمرین‌های با وزنه تشویق نكنند.
بیشتر بخوانید: برنامه ورزشی مناسب برای كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعالی
او بیان كرد: والدین باید نوجوانان را به انجام ورزش‌هایی با استفاده از وزن خود بدن مانند اسكوات یا شنا روی دست‌ها تشویق كنند. انجام اینگونه ورزش‌ها علاوه بر تقویت بیشتر عضلات از بروز آسیب‌های عضلانی-اسكلتی ناشی از تمرین با وزنه جلوگیری می‌كند. نوجوانان تا قبل از سن بلوغ هرگز نباید وزنه سنگین بزنند چرا كه این كار موجب می‌شود در معرض آسیب‌های جدی مفصلی و عضلانی قرار بگیرند.
سن 15 سال به بالا
این متخصص فیزیوتراپی افزود: از سن 15 سالگی به بعد نوجوان می‌تواند تمرین با وزنه را در فرم‌های بدنسازی انجام دهد، اما این تمرین باید زیر نظر مربی كار آزموده صورت بگیرد. اگر نوجوان در سنین دبیرستان به شركت كردن در مسابقاتی مانند دوی ماراتن یا مسابقات سه گانه تمایل دارد، می‌تواند در این مسابقات شركت كند، اما والدین باید نوجوان را با اصول ورزش‌های هوازی، نوشیدن آب كافی، تغذیه و استراحت مناسب در فواصل تمرین آشنا و علائم ناشی از تعریق بیش از حد را در هنگام ورزش به او گوشزد كنند.
المعی‌نژاد تأكید كرد: فعال بودن در هر سنی شرط سلامت است. پایه ریزی یك فعالیت ورزشی اصولی در سنین كودكی، زیربنای نوجوانی، جوانی و بزرگسالی ایده آل است. كودكان خود به خود فعال هستند، اما تشویق آنها به انجام فعالیت ورزشی منظم، در آینده به یك عادت ورزشی مفید تبدیل می‌شود.
او یادآوری كرد: انجام تمرین‌های كششی قبل و پس از فعالیت ورزشی برای تمام سنین در كودكان پیشنهاد می‌شود. درد در ساق پا‌ها یكی از شكایات شایع در بسیاری از كودكان به ویژه آنهایی است كه فعالیت، تحرك و جست و خیز زیادی دارند؛ این عارضه اغلب بر اثر تجمع اسید لاكتیك در عضلات پشت سابق و آزردگی عضلانی ناشی از آن اتفاق می‌افتد. انجام ورزش‌های كششی در قالب بازی و فعالیت نقش موثری در كاهش اسپاسم عضله، بهبود گردش خون عضله و كاهش درد و ناراحتی دارد.
