پای سنگر از آسیبهای بدون یخ زدگی به شمار می رود كه بیشتر در دمای بین صفر تا 15 درجه سانتیگراد اتفاق می افتد و حالتی بالقوه فلج كننده می باشد.
این نوع آسیب در اثر تماس طولانی مدت پوست پاها (12 ساعت یا بیشتر و یا چند روز) با رطوبت محیط و همچنین تجمع رطوبت عرق پای خود فرد در چكمه ها ایجاد می شود.
علایم و نشانه های پای سنگر:
- پاها در ابتدا مرطوب، خیس و سفید
میشوند و حالت چین خورده پیدا میكنند.
- احساس سوزن سوزن شدن، گزگز و
مورمور شدن ، بی حسی، و پس از آن درد.
- تغییر رنگ پوست پا به قرمز-آبی و یا سیاه.
- سرد و متورم شدن پا، و مومی شدن شكل ظاهر پا.
- احتمال ایجاد تاول و خونریزی از محل ضایعه
و حتی در موارد شدید ، از بین رفتن پا.
درمان پای سنگر:
- جلوگیری از ایجاد شرایط پای سنگر.
- خشك كردن مرتب پاها.
- دوباره گرم كردن پا با دمای بدن.
- تمیز كردن و پوشاندن پا با پارچه تمیز و نرم.
- گذاشتن جسمی زیر پا و بلند كردن آن برای كاهش میزان ورم .
- انتقال مصدوم جهت انجام اقدامات پزشكی.
موارد زیر را هرگز نباید انجام داد :
-پاره كردن تاو لها
- مالیدن پماد
- ماساژ
- حرارت دادن پا
- حركت و راه رفتن روی پای مصدوم
پیشگیری از پای سنگر:
- خشك نگه داشتن پاها.
- عوض كردن جوراب ها حداقل هر 8 ساعت یكبار، و یا هرزمانی كه
احساس كردید جوراب ها خیس شده اند . در این هنگام ضمن تعویض
جوراب، پاها را خشك كنید و از پودر پا استفاده كنید.
- داشتن چكمه های اضافی در محل كار و یا كشیك ، و استفاده از آنها
در صورت سوراخ یا خراب شدن چكمه افراد.
- بانداژ نكردن پاها با پارچه.
- گزارش موارد مشكوك از خود و یا دوستان، به رئیس و یا فرمانده گروه.
