نقش گفتاردرمانگران در كنترل اختلال طیف اوتیسم

صادق روشندل، با عنوان این مطلب كه اختلال طیف اوتیسم یك اختلال نورولوژیك یا رشدی عصبی است كه تأثیر مستقیم بر رفتار و تعامل اجتماعی فرد دارد، گفت: افراد مبتلا به اوتیسم ممكن است مشكلاتی در برقراری ارتباط كلامی، تعاملات اجتماعی، و تحلیل مسائل پیچیده و عملكرد اجرایی داشته باشند.

وی افزود: علائم اوتیسم می‌تواند در هر فرد متفاوت باشد و درجات شدت آن نیز متغیر است، به برخی از علائم اوتیسم اشاره كرد و افزود: مشكلات در برقراری ارتباطات كلامی، عدم توانایی در تفهیم و تعبیر احساسات دیگران، حركات تكراری و كلیشه‌ای، حساسیت شدید به تغییرات محیطی، عدم توانایی در برقراری ارتباط چشمی، علاقه شدید به روال‌ها و روتین‌ها و نقص در مهارت‌های شناختی؛ از جمله علائم اوتیسم هستند.

رئیس كمیته فنی انجمن گفتاردرمانی ایران، با عنوان این مطلب كه اختلال طیف اوتیسم یك اختلال مزمن است و كاربرد واژه بیماری برای توصیف آن صحیح نیست، افزود: در حال حاضر هیچ درمان دائمی برای اوتیسم وجود ندارد، اما با مدیریت مناسب و استفاده از روش‌های توانبخشی، مانند گفتاردرمانی و كاردرمانی، می‌توان بهبود قابل توجهی در علائم آن داشت.

روشندل تاكید كرد: یكی از فاكتورهای مهم در درمان و توانبخشی اوتیسم مداخله زودهنگام از بدو تشخیص و همان سنین 2 الی 3 سالگی توسط گفتاردرمانگر و كاردرمانگر است.

وی ادامه داد: آسیب شناسان گفتار و زبان (گفتاردرمانگران) نقش مهمی در درمان و توانبخشی اختلالات طیف اوتیسم دارند. آنها با استفاده از روش‌های توانبخشی و آموزشی، به كمك افراد مبتلا به اوتیسم در بهبود مهارت‌های زبانی، گفتاری ارتباطی و اجتماعی آنها می‌پردازند.

روشندل به نقش گفتاردرمانگران در درمان اختلالات طیف اوتیسم اشاره كرد و گفت: ارزیابی و تشخیص؛ گفتاردرمانگران با انجام ارزیابی‌های تخصصی شامل آزمون‌های استاندارد تشخیصی، گفتاری و زبانی، به تشخیص دقیق توانایی‌ها و نیازهای زبانی و گفتاری فرد مبتلا به اوتیسم می‌پردازند.

وی افزود: طراحی برنامه‌های توانبخشی؛ بر اساس نیاز هر فرد، گفتاردرمانگران برنامه‌های توانبخشی مناسب برای بهبود مهارت‌های گفتاری، زبانی و ارتباطی فرد را طراحی و اجرا می‌كنند.

روشندل ادامه داد: آموزش مهارت‌های اجتماعی؛ گفتاردرمانگران به فرد مبتلا به اوتیسم كمك می‌كنند تا مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت و بهبود یابند، از جمله می‌توان به برقراری ارتباط چشمی، تعاملات اجتماعی و فهم احساسات دیگران، اشاره كرد.

عضو هیأت مدیره انجمن علمی گفتاردرمانی ایران تاكید كرد: به طور كلی، گفتاردرمانگران با ارائه خدمات توانبخشی و آموزشی مناسب، به فرد مبتلا به اوتیسم كمك می‌كنند تا مهارت‌های زبانی، گفتاری و اجتماعی خود را بهبود بخشیده و استقلال فردی بیشتر و موثرتری در جامعه داشته باشد.