كمبود ویتامین دی یكی از شایعترین كمبودهای تغذیهای در جهان است. اگر ویتامین دی كافی را از طریق رژیم غذایی یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید دریافت نكنید، با سطوح پایین این ویتامین در بدن مواجه خواهید شد.
سطوح پایین ویتامین دی باعث ضعف عضلانی، خستگی، ریزش مو و سایر علائم میشود. ویتامین دی بر اكثر سیستمهای بدن تاثیر میگذارد و برای سلامت عمومی مهم است.
بدن شما برای جذب كلسیم به ویتامین دی نیاز دارد و كلسیم برای سلامت استخوانها بسیار مهم است و ویتامین دی نیز برای عضلات، سیستم عصبی و سیستم ایمنی اهمیت دارد.
علائم كمبود ویتامین دی عبارتند از: مشكلات خواب، خستگی، درد استخوان و درد و ضعف عضلانی، انقباضات عضلانی، لرزش یا گرفتگی (اسپاسم)، افسردگی، تغییرات خلقوخو، ریزش مو، بیاشتهایی، رنگپریدگی پوست، سوزن سوزن شدن دست و پا و كاهش سیستم ایمنی در برابر بیماریها.
ویتامین دی شاید تاثیر مستقیمی بر تغییرات وزن نداشته باشد، با این حال، عوامل مرتبط به آن در كاهش یا افزایش وزن موثرند از جمله علائمی مانند بیاشتهایی و خستگی، برخی شرایط پزشكی و داروها، چاقی، داروهای كاهش وزن و جراحی كاهش وزن.
بنابر اعلام ایندیپندنت، ممكن است به دلیل رژیم غذایی، قرار نگرفتن در معرض نور خورشید یا به دلیل برخی بیماریها یا داروها به كمبود ویتامین دی مبتلا شوید. بنابراین تشخیص و شروع درمان بسیار مهم است زیرا كمبود شدید ویتامین دی در كودكان به راشیتیسم یا نرمی استخوان منجر میشود.
از نشانههای راشیتیسم میتوان به بدشكلی استخوانها، توقف رشد در استخوانها و استخوانهای شكننده اشاره كرد.
كمبود ویتامین دی در بزرگسالان هم به موارد زیر منتهی میشود:
استئومالاسی: نرم شدن استخوانها كه نسخه بزرگسالی راشیتیسم است.
استئوپنی: تراكم استخوان پایین كه پیشزمینه پوكی استخوان است.
پوكی استخوان: وضعیتی كه با استخوانهای ضعیف و شكننده تعریف میشود. استخوانها در این حالت به راحتی شكسته میشوند.
كمبود ویتامین دی در بدن همچنین با بیماریهای مزمن مانند سرطان، بیماری قلبی، دیابت، بیماریهای مربوط به سیستم ایمنی و اختلالات عصبی و روانی در ارتباط است.
برای اندازهگیری سطح ویتامین دی در بدن میتوانید از طریق مراجعه به پزشك تخصص و آزمایش خون اقدام كنید.
در برخی موارد بیماریهای دیگر علائم مشابه كمبود ویتامین دی در بدن را نشان میدهند. به عنوان مثال، علائمی مانند ضعف عضلانی، خستگی و مشكلات خواب میتواند شبیه بیماریهای مزمن از جمله اماس باشد. همچنین علائمی مانند كماشتهایی، غم، اندوه و تغییرات خلقی شاید نشانههای اختلال خلقی مانند افسردگیاند.
در چنین مواردی بهتر است تمام نشانهها را به پزشك متخصص شرح دهید.