تشخیص زودهنگام كم شنوایی در دوران كودكی بسیار مهم است زیرا نوزادان نمی‌توانند دقیقاً به والدین یا پزشك خود بگویند كه چه مشكلی دارند.
بر اساس گزارش محققان دانشكده ایالتی پنسیلوانیا، حدود 2 تا 3 كودك از هر 1000 كودك با كم شنوایی دائمی به دنیا می‌آیند، بنابراین اكثر سیستم‌های بهداشتی نوزادان را ظرف یك یا دو روز پس از تولد آزمایش می‌كنند.
«جیل مك كللند»، سرپرست تیم تحقیق، گفت: از دست دادن شنوایی می‌تواند ژنتیكی باشد، اما یك خانواده ممكن است تا زمانی كه كودك مبتلا به دنیا بیاید، متوجه این موضوع نباشد.
از دست دادن شنوایی در یك نوزاد نیز می‌تواند ناشی از یك بیماری غیر ژنتیكی در مادر باشد. عفونت در هفته 20 تا 25 بارداری می‌تواند بر كانال گوش در حال رشد جنین تأثیر بگذارد.
اگرچه سرخجه زمانی در این امر نقش داشت، امروزه سیتومگالوویروس (CMV) نیز یك مشكل است. در حالی كه ممكن است مادر هیچ علامتی نداشته باشد، CMV می‌تواند شنوایی كودك را از بین ببرد.
در برخی از نوزادان، علت بروز ناشنوایی، مایع آمنیوتیك در كانال گوش است. برای بازیابی شنوایی می‌توان آن را حذف كرد.یك اختلال ژنتیكی نادر به نام سندرم آشر نیز می‌تواند در طی چندین سال باعث از دست دادن شنوایی و بینایی شود.
از دست دادن شنوایی همچنین می‌تواند ناشی از عوامل محیطی مانند صدا‌های بلند باشد.
مك كللند گفت: من شخصاً كودكانی را دیده ام كه علت ناشنوایی شأن، بازی‌های ویدئویی و هدفون بوده است.
مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده دو آزمایش را برای نوزادان توصیه می‌كند. در آزمایش‌های انتشار گوش، یك گوشی در مجرای گوش نوزاد قرار می‌گیرد. صدا‌ها را پخش می‌كند و پاسخ‌های اكو را آزمایش می‌كند.
در تست پاسخ شنوایی ساقه مغز، الكترود‌ها روی سر نوزاد و گوشی در گوش قرار می‌گیرد. یك دستگاه، پاسخ ساقه مغز را اندازه گیری می‌كند.كودك مبتلا به كم شنوایی ممكن است در تلفظ برخی كلمات مشكل داشته باشد.
