مصرف مواد غذایی حاوی روی (زینك) ممكن است به تقویت نقش محافظتی پروتئین انتقالی در برابر بیماری پاركینسون كمك كند.
كارشناسان معتقدند عوامل متعددی در ایجاد بیماری پاركینسون نقش دارند. برخی از مطالعات نشان می‌دهند كه یكی از این عوامل ممكن است تشكیل اجسام لِوی در مغز باشد كه توسط خوشه‌هایی از پروتئینی موسوم به آلفا سینوكلئین ایجاد می‌شود.
تحقیقات قبلی نشان داده است كه زینك ممكن است تجمع آلفا سینوكلئین را افزایش دهد. هنوز مكانیسم‌های پشت این فرآیند به خوبی درك نشده است.
یك مطالعه جدید كه تحت شرایط بیولوژیكی مرتبط انجام شد نشان داد كه زینك ممكن است نقش غیرمنتظره‌ای در جلوگیری از تجمع آلفا سینوكلئین با تقویت پروتئین انتقالی به نام آلبومین برای مهار خوشه‌بندی داشته باشد.
این تحقیق بر نیاز به مطالعه مسیرهای بیولوژیكی در شرایطی كه ارگانیسم‌های طبیعی را تقلید می‌كند، تاكید دارد.
بیماری پاركینسون وضعیتی است كه سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث ایجاد علائمی از جمله تغییر در حركت، هماهنگی و عملكرد شناختی می‌شود.
یكی از عوامل كلیدی در ایجاد بیماری پاركینسون، تجمع پروتئینی به نام آلفا سینوكلئین است. تجمع آلفا سینوكلئین منجر به تشكیل اجسام لوی در مغز می‌شود كه به طور بالقوه موجب اختلال عملكرد نورون می‌شود.
تحقیقات جدید دانشگاه علم و صنعت ملك عبدالله در عربستان سعودی نشان داد كه یون زینك ممكن است توانایی آلبومین را برای جلوگیری از تجمع آلفا سینوكلئین در شرایط خاص افزایش دهد.
این كشف ممكن است بینش بیشتری در مورد فرآیندهای دخیل در ایجاد بیماری پاركینسون ارائه دهد.
«سماح الحرثی»، یكی از نویسندگان مطالعه گفت: «اعتقاد بر این است كه پروتئین آلفا سینوكلئین نقش مهمی در ایجاد بیماری پاركینسون دارد. انواع سمی ایجاد شده توسط الیگومریزاسیون و تجمع آلفا سینوكلئین می‌تواند باعث اختلال عملكرد عصبی شود. بنابراین، وجود وضعیت سالم و عملكردی فراوان‌ترین پروتئین در انسان موسوم به آلبومین كه در مایع مغزی نخاعی نیز یافت می‌شود، می‌تواند راه‌هایی را به عنوان یك درمان پیشگیرانه ارائه دهد.»
در شرایط غیرفیزیولوژیكی و فیزیولوژیكی، دانشمندان برهمكنش آلفا سینوكلئین با یون‌های زینك، آلفا سینوكلئین با آلبومین و هر سه جز تركیبی را بررسی كردند.
پس از جمع‌آوری داده‌ها، محققان دریافتند كه تجمع و اتصال آلفا سینوكلئین با افزایش غلظت یون‌های زینك سریع‌تر اتفاق می‌افتد.
الحارثی توضیح داد: «نشان داده شده است كه یون‌های زینك (Zn2+) به طور چشمگیری تشكیل فیبریل آمیلوئید آلفا سینوكلئین را در شرایط آزمایشگاهی در یك سیستم ساده دو جزئی تسریع می‌كنند. با این حال، افزودن آلبومین و Zn2+ و حفظ شرایط فیزیولوژیكی قدرت یونی و دما اثر معكوس داشت و تجمع آلفا سینوكلئین را كاهش داد.»
محققان هشدار می‌دهند كه در مورد مصرف مكمل‌های زینك باید مراقب باشیم، زیرا هم كمبود آن و هم مصرف بیش از حد آن ممكن است به پیشرفت بیماری پاركینسون كمك كند.
