شیوع اخیر آبله میمون در سراسر ایالات متحده، اروپا، استرالیا و خاورمیانه كارشناسان بهداشتی را گیج و نگرانی‌هایی در مورد شیوع گسترده‌تر ایجاد كرده است.
تا روز چهارشنبه 346 مورد تایید شده و مشكوك در 22 كشور خارج از آفریقا(جایی كه این ویروس بومی آنجاست) ثبت شده كه اولین شیوع شناخته شده این ویروس در جامعه است. قبل از شیوع این بیماری موارد ابتلا مرتبط با سفر به مناطقی بود كه ویروس بومی آنجاست یا حیوانات وارداتی حامل ویروس بودند.
اكثر موارد جدید از طریق رابطه جنسی گسترش یافته‌اند. با این حال سازمان بهداشت جهانی هشدار داد هر كسی ممكن است در معرض خطر ابتلا به این ویروس باشد؛ به ویژه كودكان، زنان باردار و افراد دارای نقص ایمنی در معرض خطر هستند.
در بیانیه‌ای در وب‌سایت سازمان بهداشت جهانی آمده هر كسی با فردی كه عفونی است تماس نزدیك داشته باشد، در معرض خطر قرار دارد.
آبله میمون بیماری نادری است كه توسط ویروس آبله میمون ایجاد می‌شود و بخشی از خانواده آبله به‌شمار می‌آید؛ اگرچه معمولا شدت ابتلا به آن كمتر است.
واكسیناسیون آبله 85 درصد در برابر آبله میمون موثر بوده است.
این سازمان گفت: بعید است كه واكسیناسیون انبوه برای مبارزه با افزایش موارد ابتلا مورد نیاز باشد اما با توجه به سرعت شیوع و عدم شفافیت در مورد علت آن سازمان بهداشت عمومی از مردم خواست برای كمك به كنترل شیوع این بیماری بهداشت و رابطه جنسی ایمن را رعایت كنند.
چگونه از خود در برابر آبله میمون محافظت كنیم؟
در حالی كه كارشناسان بهداشت توافق دارند خطرات برای عموم مردم كم است، اقدامات احتیاطی متعددی وجود دارد كه می‌توان برای كاهش خطر ابتلا به ویروس آن را انجام داد.
توصیه‌های مراكز كنترل و پیشگیری از بیماری‌های سازمان بهداشت جهانی شامل موارد ذیل است:
از تماس با افرادی كه اخیرا به این ویروس مبتلا شده‌اند یا كسانی كه ممكن است آلوده شده باشند، خودداری كنید.
در تماس نزدیك با فردی كه علائم دارد، از ماسك صورت استفاده كنید.
از تماس با حیواناتی كه ممكن است ناقل ویروس باشند، خودداری كنید. این حیوانات شامل حیوانات بیمار یا مرده به ویژه آن‌هایی كه سابقه عفونت دارند، مانند میمون‌ها، جوندگان و سگ‌های چمنزار نیز می‌شود.
بهداشت دست‌ها را به ویژه پس از تماس با حیوانات یا انسان‌های آلوده یا مشكوك به عفونت رعایت كنید. به عنوان مثال دست‌های خود را با آب و صابون بشویید یا از ضدعفونی كننده‌های الكلی استفاده كنید.
هنگام مراقبت از بیماران مبتلا به عفونت تایید شده یا مشكوك به آبله میمون از تجهیزات محافظ شخصی استفاده كنید.
فقط گوشتی بخورید كه كاملا پخته شده باشد.
آبله میمون می‌تواند از طریق سطوح و مواد منتقل شود؛ بنابراین عاقلانه است كه از دست زدن به موادی كه در تماس با انسان یا حیوان بیمار بوده، خودداری كنید.
یك محقق در این خصوص گفت: این ویروس خارج از میزبان انسان فوق‌العاده پایدار است؛ بنابراین می‌تواند روی اشیایی مانند پتو و مانند آن زندگی كند.
در این خصوص اظهار كرد: بهترین كار شستن منظم لباس‌ها و ملحفه‌ها در دمای بالاست.
با این حال وی بیان كرد كه نمی‌كند لازم باشد عموم مردم از مناطق عمومی، تاكسی، خرید و هتل‌ها دوری كنند.
وی افزود: جمعیت عمومی نیازی به انجام اقدامات احتیاطی بیش از حد در زندگی معمولی ندارد. اگر افراد در جمعیت پرخطر قرار دارند، جایی كه می‌دانند محیطی پرخطر است، باید اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهند.
اگر به آبله میمون مبتلا شدید...
اگر مشكوك هستید كه ممكن است به آبله میمون مبتلا شده باشید، باید از تماس فیزیكی با دیگران اجتناب كنید و فورا به دنبال مشاوره پزشكی باشید.
علائم اولیه آبله میمون شامل تب، سردرد، درد عضلانی، تورم و كمردرد است. بثورات و ضایعات معمولا طی یك تا پنج روز روی صورت، دست‌ها، پاها، چشم‌ها، دهان یا دستگاه تناسلی ظاهر می‌شود. این بثورات به برجستگی و سپس تاول تبدیل می‌شود كه ممكن است قبل از شكستن و پوسته شدن با مایع سفید پر شود.
با این حال بسیاری از علائم ویروس را می‌توان به راحتی با بیماری‌های دیگر مانند آبله‌مرغان، تبخال یا سیفلیس اشتباه گرفت؛ بنابراین تایید پزشكی درباره ابتلا به این مرض مهم است.
اگر بیماری آبله میمون در شما تشخیص داده شد، باید تا زمانی كه ویروس از بین برود، ایزوله شوید. این بیماری معمولا خفیف است و اكثر افراد در عرض 2 تا چهار هفته بهبود می‌یابند.
البته در حالی كه توصیه‌های پزشكی در حال حاضر در كشورهای مختلف متفاوت است، ممكن است برای جلوگیری از سرایت عفونت به افراد دیگر لازم باشد در یك بیمارستان تخصصی بمانید.
