بیماری پاركینسون اختلال پیشرونده سیستم عصبی است كه بر قدرت حركتی بیمار تاثیر می گذارد. علائم و نشانه های این بیماری برای هر فرد می تواند متفاوت باشد. همچنین ممكن است علائم اولیه خفیف باشد و مورد توجه قرار نگیرد.
علائم بیماری پاركینسون اغلب از یك طرف بدن شروع می شود و حتی پس از شروع علائم در هر دو سمت معمولا در آن طرف بدن با شدت بیشتری باقی می ماند.
برخی علائم و نشانه های بیماری پاركینسون عبارتند از:
لرزش: لرزش معمولا از پا، دست یا انگشتان شروع می شود. ممكن است دست بیمار در حالت استراحت نیز بلرزد.
آهسته تر شدن سرعت حركت: با گذشت زمان، ممكن است بیماری پاركینسون حركت فرد را كند سازد و انجام كارهای ساده را برای بیمار دشوار و وقت گیر كند. ممكن است هنگام راه رفتن قدم های فرد كوتاه تر شوند، بلند شدن از روی صندلی سخت باشد و هنگام راه رفتن پاهای خود را روی زمین بكشد.
سفت و سخت شدن ماهیچه ها: سفتی عضلات ممكن است در هر قسمتی از بدن رخ دهد. سفت شدن ماهیچه ها می تواند دردناك باشد و دامنه حركتی فرد را محدود كند.
تغییر در وضعیت اندامها و اختلال در تعادل: وضعیت بدن ممكن است خمیده شود یا فرد برای حفظ تعادل مشكل داشته باشد.
تغییر در نوشتن: ممكن است نوشتن برای بیمار سخت شود.
هیچ درمانی برای بیماری پاركینسون وجود ندارد، اما داروها اغلب به طور چشمگیری به كنترل علائم كمك می كنند. بیمار مبتلا به پاركینسون باید با پزشك متخصص همكاری كند تا به یك برنامه درمانی مناسب كه علائم را به بیشترین میزان تسكین داده و كمترین عوارض جانبی را داشته باشد، دست پیدا كرد. در موارد پیشرفته تر، ممكن است جراحی توصیه شود.
