اختلالات اضطراب قابل درمان هستند.

به گفته متخصصان همه افراد، عصبی می شوند اما در برخی اشخاص كه به اختلالات اضطرابی مبتلا هستند، این اضطراب به همراهی همیشگی تبدیل می‌شود كه می‌تواند فرد را از انجام كارها و وظایف معمولی كه باید به طور روزانه انجام دهد، باز دارد.

اختلال اضطراب می تواند باعث شود كه فرد احساس بیماری و ناخوشی كرده و با علائم دیگری همراه باشد كه در زندگی روزمره اختلال ایجاد كند.

اختلالات اضطراب شایع ترین بیماری روانی است. هر ساله حدود 40 میلیون بزرگسال 18 ساله و بالاتر تحت تاثیر این مشكلات قرار می گیرند. اختلال اضطراب، حالت روانی است كه در آن احساس عصبانیت و برافروختگی یك نفر به سطح بالاتر از حد نرمال می رود و در این شرایط دیگر نمی تواند به فعالیت عادی خود ادامه دهد و آن زمان است كه باید به عنوان یك مشكل جدی در نظر گرفته شود.

علائمی كه مقابله با آنها ممكن است دشوار باشد
به گفته روانپزشكان، افراد مبتلا به اختلالات اضطراب اغلب طیف وسیعی از علائم را تجربه می كنند كه شامل موارد زیر است:

- احساس ناراحتی در معده

- تغییر در اشتها

- اسهال یا یبوست

- سردرد

- تنش عضلانی در شانه ها، گردن یا فك

- بی قراری

- تحریك پذیری

- افزایش ضربان قلب یا احساس تپش در قفسه سینه

اختلالات اضطراب قابل درمان هستند
در حالی كه سالانه افراد زیادی تحت تاثیر این اختلالات قرار می گیرند، اما قابل درمان هستند و روشها و داروهای مختلفی وجود دارد كه می تواند به بیمار كمك كند تا در كنار این اختلال زندگی خود را داشته باشد.

برای شروع، گفتار درمانی می تواند در درمان اختلالات اضطراب مفید باشد و اغلب اولین انتخاب برای اختلال اضطراب است. رفتار درمانی شناختی، رفتار درمانی دیالكتیك و مواجهه درمانی از دیگر روشهای درمانی هستند.
علاوه بر این روشهای درمانی، ممكن است برای كمك به كنترل علائم اضطراب، داروهای خاصی برای بیمار تجویز شود. این داروها به عنوان داروهای ضد اضطراب شناخته می شوند.

مصرف برخی از داروها به صورت روزانه است
انواع مختلفی از داروها وجود دارد كه برای افراد مبتلا به اختلالات اضطراب تجویز می شود تا به صورت روزانه مصرف كنند و شرایط روانی آنها ثابت بماند. برخی از آنها داروهای افسردگی هستند كه برای درمان افسردگی نیز استفاده می شوند.

مهاركننده های انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRI، مهاركننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین یا SNRI، داروهای سه حلقه ای و بوسپیرون از جمله این داروها به حساب می آیند.

در حالیكه برخی از داروهای اضطراب باید روزانه مصرف شوند تا به حفظ مداوم مواد شیمیایی مورد نیاز برای مغز كمك كنند اما داروهایی نیز وجود دارند كه فقط در مواقع اضطراب یا بروز حمله باید مصرف شوند كه از آن جمله می توان به بنزودیازپین ها، هیدروكسی زین و مسدود كننده های بتا اشاره كرد.

دیگر روشهای مداخله ای اثربخش
علاوه بر دارو، راه‌های دیگری نیز وجود دارد كه علائم اختلال اضطراب را كنترل می كند و شامل موارد زیر است:

- خودداری از مصرف كافئین و دیگر محركها

- ورزش كردن

- داشتن خواب كافی

- تمرین های ذهن آگاهی (مدیتیشن)