این نتیجه گیری محققانی است كه هشت سال صرف ردیابی حدود 13000 آمریكایی بالای 50 سال كردند.

مطالعه جدید نشان داد افرادی كه زندگی خود را هدفمند می‌دانستند، حدود 15 درصد در معرض خطر مرگ به هر دلیلی در طول دوره ردیابی بودند. این رقم در میان شركت‌كنندگانی كه پایین‌ترین سطح هدفمندی را داشتند به 37 درصد رسید.

«كویچیرو شیبا»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه بوستون، گفت: «هدفمندی در زندگی در قالب میزانی كه افراد زندگی خود را دارای حس جهت‌گیری و اهداف می‌دانند، تعریف می‌شود.»

او خاطرنشان كرد كه احساس هدفمندی بیشتر با خطر كمتر مرگ زودرس در میان مردم از هر نژاد و قومیتی مرتبط است.

محققان دریافتند كه این ارتباط هم در مردان و هم در زنان دیده می‌شود، اگرچه مزایای محافظتی در مردان تا حدودی ضعیف‌تر بود.

برای این مطالعه، بین سال‌های 2006 تا 2008 از شركت‌كنندگان خواسته شد تا بر اساس یك پرسشنامه استاندارد، نشان دهند كه زندگی‌شان چقدر هدفمند است. سپس آنها را به عنوان دارای حس هدفمندی "كم"، "متوسط-كم"، "متوسط به بالا" یا "بالا" طبقه بندی كردند. مرگ افراد در طول هشت سال آینده پیگیری شد.

با افزایش سطح هدفمندی، خطر مرگ در طی این دوره، چه در اثر سكته، سرطان، دیابت، فشار خون بالا و / یا بیماری ریوی كاهش یافت.

با این حال، محققان خاطرنشان كردند كه چندین عامل بر میزان گزارش یك فرد دارای هدف قوی تأثیر می‌گذارد.

داشتن پول بیشتر، داشتن سلامت جسمی و روانی بهتر، و سن كمتر در شروع مطالعه، همگی با گزارش یك هدف بزرگ‌تر در شروع مطالعه مرتبط بودند.

به گفته محققان، افرادی كه اهداف و برنامه‌های روشنی دارند، با انتظارات و پیش‌بینی‌هایی به آینده نگاه می‌كنند كه برایشان معنادار است. این امر به افراد انگیزه می‌دهد كه مراقب سلامت جسمی و روانی خود باشند تا در نهایت بتوانند از ثمره زحمات خود لذت ببرند.