در 30 سال گذشته، سازمان غیرانتفاعی Friends of Trees درختانی را در امتداد خیابان‌های پورتلند، در ایالت اورگن كاشت.

در حال حاضر، یك مطالعه جدید نشان می‌دهد كه هر درخت كاشته شده با كاهش قابل توجهی در مرگ و میر غیرتصادفی و قلبی عروقی (به ترتیب 20٪ و 6٪) همراه بود.

محققان همچنین تخمین می‌زنند كه مزایای اقتصادی سالانه كاشت درختان بسیار بیشتر از هزینه نگهداری آنها است.

شواهدی مبنی بر ارتباط بین قرار گرفتن در معرض طبیعت و مرگ و میر كمتر وجود دارد.

«پیام دادوند»، نویسنده ارشد این مطالعه از موسسه تحقیقاتی بارسلونا، می‌گوید: «بیشتر مطالعات از تصویربرداری ماهواره‌ای برای تخمین شاخص پوشش گیاهی استفاده می‌كنند كه انواع مختلف پوشش گیاهی را متمایز نمی‌كند و نمی‌تواند مستقیماً به مداخلات ملموس دست یابند.»

بنابراین، نویسندگان از یك آزمایش طبیعی كه در شهر پورتلند انجام شد استفاده كردند: بین سال‌های 1990 تا 2019، دوستداران درخت 49246 درخت خیابانی كاشتند و سوابق مربوط به مكان و زمان كاشت درختان را حفظ كردند.

محققان تعداد درختان كاشته شده در یك منطقه معین (به طور خاص، یك مسیر سرشماری، كه در آن تقریباً 4000 نفر زندگی می‌كنند) در 5، 10 یا 15 سال قبل را بررسی كردند. آنها با استفاده از داده‌های سازمان بهداشت اورگن، این اطلاعات را با مرگ و میر ناشی از علل قلبی عروقی، تنفسی یا غیرتصادفی در همان منطقه بررسی كردند.

نتایج نشان می‌دهد در محله‌هایی كه درختان بیشتری كاشته شده‌اند، میزان مرگ و میر (مرگ به ازای هر 100 هزار نفر) كمتر بوده است. این ارتباط منفی در مورد مرگ و میر قلبی عروقی و غیرتصادفی (یعنی همه علل به استثنای تصادفات) به ویژه برای مردان و افراد بالای 65 سال معنی دار بود.

علاوه بر این، با افزایش سن و رشد درختان، این ارتباط قوی‌تر شد: كاهش میزان مرگ و میر مربوط به درختان كاشته شده 11-15 سال قبل دو برابر نسبت به درختان كاشته شده در 1-5 سال قبل بود. این بدان معنی است كه درختان مسن‌تر با كاهش بیشتر در مرگ و میر افراد منطقه همراه هستند و حفظ درختان بالغ موجود ممكن است برای سلامت عمومی اهمیت ویژه ای داشته باشد.

این یافته كه درختان بزرگ تأثیر بیشتری بر سلامتی نسبت به درختان كوچك‌تر دارند، گویای آن است كه درختان بزرگ‌تر در جذب آلودگی هوا، تعدیل دما و كاهش صدا (سه عامل مرتبط با افزایش مرگ و میر) بهتر عمل می‌كنند.