یك مطالعه جدید نشان می‌دهد كه شركت در ورزش‌های هوازی و تمرینات قدرتی می‌تواند عملكرد شناختی را در جمعیت‌های بالای 80 سال بهبود بخشد.

شركت كنندگانی كه فقط تمرینات قلبی / هوازی انجام دادند، در مقایسه با افراد كم تحرك، عملكرد بهتری در تست‌های ذهنی نداشتند.

این مطالعه نشان داد افرادی كه این دو نوع تمرین را با هم تركیب می‌كنند، عملكرد شناختی بالاتری نسبت به افرادی كه بی‌تحرك بودند و افرادی كه به تنهایی تمرینات قلبی انجام می‌دادند، از خود نشان دادند.

افرادی كه به تمرینات هوازی همراه با تمرینات قدرتی می پرداختند– صرف نظر از مدت زمان و شدت– از نظر ذهنی چابك تر بودند، در تفكر سریع‌تر بودند و همچنین توانایی قوی‌تری برای تغییر یا تطبیق تفكر خود در صورت لزوم داشتند.

این مطالعه شامل 184 فرد سالم از نظر شناختی 85 تا 99 ساله با میانگین سنی 88.49 سال بود.

افراد به سه گروه تقسیم شدند: افرادی كه بی تحرك بودند، افرادی كه فقط تمرینات هوازی انجام می‌دادند و افرادی كه هم تمرینات هوازی و هم تمرینات قدرتی انجام می‌دادند.

عملكرد شناختی شركت‌كنندگان بر اساس مجموعه آزمون‌های ارزیابی شناختی مونترال كه برای اندازه‌گیری كاهش خفیف شناختی و علائم اولیه زوال عقل طراحی شده است، ارزیابی شد.

گروه تمرینات هوازی و قدرتی بالاترین امتیاز كلی عملكرد شناختی را داشتند.

گروه تمرینات هوازی به علاوه قدرتی به طور قابل توجهی بهتر از گروه كم تحرك در آزمون‌های رمزگذاری و جستجوی نمادها امتیاز كسب كردند.

نتایج آزمایش گروه فقط هوازی با گروه كم تحرك یكسان بود.

به گفته محققان، هر دو نوع ورزش با بهبود حساسیت به انسولین، كاهش خطر حملات قلبی و سكته مغزی و به طور كلی فعال‌تر نگه داشتن افراد، سلامت مغز را به طور كلی بهبود می‌بخشند.

نمونه‌هایی از ورزش‌های هوازی شامل پیاده‌روی، دویدن، دوچرخه‌سواری و شنا یا استفاده از تجهیزات قلبی مانند دستگاه‌های قایقرانی، تردمیل‌ها و پله‌نوردی است.

تمرینات قدرتی یا تمرینات مقاومتی شامل انقباض عضلات در برابر نوعی مقاومت خارجی است. برای مثال، چنین مقاومتی ممكن است وزنه، باند یا توپ پزشكی باشد.

هدف از تمرینات قدرتی افزایش حجم و قدرت عضلانی، به دست آوردن انعطاف پذیری مفاصل و تقویت استخوان‌ها است.