دكتر داریوش جهان پیما، دامپزشك در گفتگو با برنامه «فراسو» شبكه رادیویی سلامت با بیان این مطلب افزود: هرگونه تغییر رنگ در ادرار و مدفوع دام، خارج شدن ترشح از بینی، دهان و چشم و عدم تعادل در راه رفتن نشانه وجود بیماری است و هموطنان از خرید این دام ها اجتناب نمایند.
جهان پیما تاكید كرد: ذبح دام می بایست با حضور ناظرین بهداشتی صورت گیرد و در ایام خاص، كشتارگاه هایی به صورت رایگان خدمات مربوط به كشتار دام سالم را ارائه می دهند.
وی ادامه داد: مطمئنا محیط‌هایی مانند كنار خیابان، كنار جوی آب و باغات برای ذبح دام مناسب نیستند، چرا كه امكان دسترسی جانواران موذی مانند موش را به دام آسان می كند. ضمن این كه با این كار، آلودگی در محیط منتشر می شود و رها سازی دام ذبح شده و ترشح دام در محیط می تواند كانون تكثیر میكروب ها و باكتری هایی باشد كه ابتلا به بیماری های عفونی را به دنبال دارد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این كه در كشتارهای صنعتی از خون دام چه مواردی استحصال می شود، گفت: كشتارگاه ها مجهز به چند تاسیسات هستند. یك مورد تاسیساتی است كه ترشحات حاصل از دام مانند خون، ادرار، محتویات شكمیه و گوشت های مانده كه قابل استفاده نیستند را در محل تبدیل ضایعات به پودر گوشت و پودر خون تبدیل می كنند.
ایم دامپزشك افزود: این موارد سرمایه ملی محسوب می شوند و آنچه به عنوان فاضلاب می ماند و همچنین آب باقی مانده سیراب سازی مزارع كشاورزی موثر است.
جهان پیما افزود: دامی كه تحت استرس است باید 48 ساعت در آرامش قرار داده شود تا مواد شیمیایی نامبرده از بدن او دفع شود. گوشت دام كه در شرایط استرس است قابل استفاده نیست.
این دامپزشك ادامه داد: 24 ساعت زمان لازم است تا تغییرات شیمیایی ایجاد شده باعث اسیدی شدن گوشت دام شود. اسیدی شدن محیط گوشت باعث از بین رفتن عوامل میكروبی و پاتوژن یا بیماری زا می شود. اگر دام سالم باشد گوشتی كه استحصال می شود استریل است. حال اگر شرایط ذبح خوب باشد، اما محیط نامناسب باشد یا مراحل پوست كندن دام مناسب نباشد، گوشت آلوده می شود و ایجاد بیماری می‌كند.
وی در توضیح منع مصرف گوشت متذكر شد: در معاینه به احشاء دام مثل قلب، ریه، كبد، كلیه و تغییرات آنها توجه می شود. لذا از جمع بندی روی لاشه قضاوت می كنند كه آیا لاشه و احشاء قابل مصرف هست یا خیر. ممكن است قسمتی از آنها قابل مصرف باشد. از آنجایی كه ما بیماری های مشترك بین انسان و دام را داریم به ریه لاشه توجه می كنیم.
جهان پیما بیان كرد: هر نوع كیست در ریه باعث عدم قابلیت مصرف می شود. اگر قسمت‌هایی از ریه پر رنگ تر شده، سفت شده، یا قوام ریه از بین رفته اگر منتشر هست كه كل ریه باید حذف شود. اگر قسمتی از آن مشكل دارد آن قسمت برداشته می شود.
وی ادامه داد: در كبد، اگر نقاط سفید منتشر وجود دارد، كیست های مختلف یا حتی یك كیست دیده شود، قابل مصرف نیست. كبد باید باز شود و از قسمت شكمی مشاهده شود. اگر داخل مجاری صفراوی ترشحات سبز رنگ دیده شود، قابل مصرف نیست. با شكاف در كبد انواع انگل ها دیده می شود. با حركت انگل ها در كبد، ایجاد مسیر سفید رنگ سفت را می كند كه آن هم نشان دهنده آلوده بودن كبد است. در قلب و كلیه ها هم همین موارد وجود دارد.
این دامپزشك در رابطه با بیماری های مشترك انسان و دام در پایان این برنامه رادیویی اظهار كرد: بیماری های انگلی، تب مالت، كیست هیداتیك با شرایط خاص، بیش از 800 بیماری مشترك بین انسان و دام وجود دارد كه مكانسیم های مختلفی را در انتقال بیماری دارند. بیماری های مختلفی از طریق تماس با ترشحات دام، خود دام زنده و تماس با لاشه ایجاد می شود.