نتایج مطالعه جدید موسسه بهداشت جهانی بارسلونا با ارائه شواهد محكمی نشان میدهد كه كووید-19 یك عفونت فصلی خواهد بود.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مدیكال اكسپرس، مطالعه جدیدی كه توسط موسسه بهداشت جهانی بارسلونا (ISGlobal) انجام شده است، شواهد محكمی ارائه میدهد كه نشان میدهد كووید-19 یك عفونت فصلی است كه با دما و رطوبت پایین مرتبط بوده و بسیار شبیه به آنفلوانزای فصلی است؛ نتایج این مطالعه كه در Nature Computational Science منتشر شده است، همچنین از سهم قابل توجه انتقال سارس-كوو-2 در هوا و نیاز به تغییر به اقداماتی كه «بهداشت هوا» را ترویج میكند، حمایت میكند.
یك سوال كلیدی در مورد سارس-كوو-2 این است كه آیا به عنوان یك ویروس فصلی مانند آنفلوانزا رفتار میكند یا اینكه آیا در هر زمانی از سال به طور یكسان منتقل میشود؟ اولین مطالعه مدلسازی نظری نشان داد كه با توجه به تعداد بالای افراد مستعد بدون ایمنی در برابر ویروس، آب و هوا عاملی در انتقال كووید-19 نیست؛ با این حال برخی مشاهدات نشان میدهد كه انتشار اولیه كووید-19 در چین در عرض جغرافیایی بین 30 تا 50 درجه شمالی، با سطوح رطوبت كم و دمای پایین (بین 5 درجه تا 11 درجه سانتیگراد) رخ داده است.
خاویر رودو، مدیر برنامه آب و هوا و سلامت در ISGlobal و هماهنگ كننده این مطالعه، توضیح میدهد: مسئله اینكه آیا كووید-19 یك بیماری فصلی واقعی است یا نه، به طور فزایندهای مركزی میشود و پیامدهایی برای تعیین اقدامات مداخلهای موثر دارد. برای پاسخ به این سوال، رودو و تیمش ابتدا ارتباط دما و رطوبت را در مرحله اولیه شیوع سارس-كوو-2 در 162 كشور در پنج قاره، قبل از اعمال تغییرات در رفتار انسان و سیاستهای بهداشت عمومی، تجزیه و تحلیل كردند. نتایج یك رابطه منفی بین نرخ انتقال (R0) و دما و رطوبت در مقیاس جهانی را نشان میدهد: نرخهای انتقال بالاتر با دما و رطوبت پایینتر همراه بود.
سپس این تیم تجزیه و تحلیل كرد كه چگونه این ارتباط بین آب و هوا و بیماری در طول زمان تكامل یافته و اینكه آیا در مقیاسهای جغرافیایی مختلف سازگار است یا خیر. برای این كار آنها از یك روش آماری استفاده كردند كه به طور خاص برای شناسایی الگوهای تغییرات مشابه (یعنی یك ابزار تشخیص الگو) در پنجرههای زمانی مختلف توسعه یافته بود. دوباره آنها یك ارتباط منفی قوی برای پنجرههای كوتاه مدت بین بیماری (تعداد موارد) و آب و هوا (دما و رطوبت)، با الگوهای ثابت در طول موجهای اول، دوم و سوم همه گیری در مقیاسهای مختلف فضایی پیدا كردند: در سراسر جهان، كشورها، به مناطق جداگانه در كشورهای بسیار آسیب دیده و حتی به سطح شهر (بارسلون) میرسد.
امواج همهگیری اول با افزایش دما و رطوبت و موج دوم با كاهش دما و رطوبت كاهش یافت؛ با این حال این الگو در طول تابستان در تمام قارهها شكسته شد. الخاندرو فونتال، محقق در ISGlobal و اولین نویسنده این مطالعه، توضیح میدهد: این را میتوان با عوامل متعددی از جمله تجمع گسترده جوانان، گردشگری، و تهویه مطبوع و سایر عوامل توضیح داد.
هنگام اقتباس از مدل برای تجزیه و تحلیل همبستگیهای گذرا در تمام مقیاسها در كشورهای نیمكره جنوبی، جایی كه ویروس بعدها وارد آن شد، همان همبستگی منفی مشاهده شد. اثرات آب و هوا در دماهای بین 12 تا 18 درجه سانتیگراد و سطوح رطوبت بین 4 تا 12 گرم بر متر مكعب بیشتر مشهود بود، اگرچه نویسندگان هشدار میدهند كه با توجه به سوابق كوتاه موجود، این محدودهها هنوز نشانگر هستند.
در نهایت، با استفاده از یك مدل اپیدمیولوژیك، تیم تحقیقاتی نشان داد كه گنجاندن دما در نرخ انتقال برای پیشبینی افزایش و سقوط امواج مختلف، بهویژه امواج اول و سوم در اروپا، بهتر عمل میكند. رودو میگوید: در مجموع، یافتههای ما از دیدگاه كووید-19 به عنوان یك عفونت فصلی واقعی در دمای پایین، مشابه آنفلوانزا و ویروسهای كرونر خوش خیم حمایت میكند.
این فصلی بودن میتواند نقش مهمی در انتقال سارس-كوو-2 داشته باشد، زیرا نشان داده شده است كه شرایط رطوبت كم باعث كاهش اندازه ذرات معلق در هوا و در نتیجه افزایش انتقال ویروسهای فصلی از طریق هوا مانند آنفلوانزا میشود. رودو میگوید: این پیوند تاكید بر «بهداشت هوا» از طریق بهبود تهویه داخلی را تضمین میكند، زیرا آئروسلها میتوانند برای مدت طولانیتری در حالت معلق باقی بمانند و نیاز به گنجاندن پارامترهای هواشناسی در ارزیابی و برنامهریزی اقدامات كنترلی را برجسته میكند.