نتایج یك مطالعه نشان می دهد داروی رایج دیابت می‌تواند به عنوان گزینه‌ای برای درمان برخی افراد بزرگسال مبتلا به بیماری مزمن كلیوی استفاده شود.
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از زی نیوز، داروی دیابت «داپاگلیفلوزین» متعلق به گروهی از داروها موسوم به «مهاركننده‌های كوترانسپورتر -2 گلوكز سدیم (SGLT2)» است.
مهاركننده SGLT2 با مسدود كردن پروتئین SGLT2 در كلیه‌ها كار می‌كند. مسدود كردن این پروتئین با كاهش فشار و التهاب در كلیه‌ها آسیب كلیه را كاهش می‌دهد. همچنین به جلوگیری از نشت پروتئین به ادرار كمك می‌كند و فشار خون و وزن بدن را كاهش می‌دهد.
یك كارآزمایی بالینی روی 4304 شركت‌كننده مبتلا به بیماری مزمن كلیوی نشان داد كه داپاگلیفلوزین میزان كاهش عملكرد كلیه را در مبتلایان به بیماری مزمن كلیوی كاهش می‌دهد.
شركت كنندگان به دو گروه تقسیم شدند: گروه دریافت كننده داپاگلیفلوزین 10 میلی گرم یا گروه دریافت كننده دارونما یك بار در روز در كنار مراقبت‌های استاندارد.
اگرچه در شركت‌كنندگان بدون دیابت نیز داپاگلیفلوزین موجب بهبود نسبی كاهش عملكرد كلیه شد، اما تأثیر داپاگلیفلوزین در افراد مبتلا به دیابت بیشتر بود.
«هیددو لامبرز هیرسپینك»، سرپرست تیم تحقیق از مركز پزشكی دانشگاه گرونینگن هلند، می‌گوید: «نتیجه‌گیری كلیدی این است كه داپاگلیفلوزین یك درمان مؤثر برای كاهش از دست دادن پیشرونده عملكرد كلیه در بیماران مبتلا به بیماری مزمن كلیوی مبتلا به یا بدون دیابت نوع 2 است.»
هیرسپینك افزود: «بنابراین، داپاگلیفلوزین علاوه بر كاهش خطر نارسایی قلبی یا مرگ و میر، روند پیشرفت كاهش عملكرد كلیه را نیز كاهش می‌دهد».
بیماری مزمن كلیوی یك بیماری طولانی مدت است كه در آن كلیه‌ها به خوبی كار نمی‌كنند و در افراد مسن شایع است. در مراحل اولیه، معمولاً علائم كمی وجود دارد و افراد ممكن است بدون اینكه بدانند به این بیماری مبتلا شوند.
بیماری مزمن كلیوی اغلب به دلیل سایر بیماری‌هایی كه بر كلیه‌ها تأثیر می‌گذارد ایجاد می‌شود كه شامل دیابت، فشار خون بالا، كلسترول بالا و عفونت كلیه است. انتخاب سبك زندگی سالم و كنترل شرایط زمینه‌ای مهم است. بیماری مزمن كلیوی می‌تواند با گذشت زمان بدتر شود، اما درمان‌ها می‌توانند آن را متوقف یا به تعویق بیاندازند، و بسیاری از افراد برای مدت طولانی با شرایط خود به خوبی كنترل می‌شوند.
یافته‌ها نشان داده است كه افزودن داپاگلیفلوزین به مراقبت‌های استاندارد فعلی به طور قابل توجهی خطر كاهش عملكرد كلیه، بیماری كلیوی در مرحله نهایی یا مرگ ناشی از علل مرتبط با كلیه‌ها یا سیستم قلبی عروقی را كاهش می‌دهد.
