شهر تهران برای توسعه شناخت زلزله های قابل رخداد، آئین نامه ها و طراحی مقاوم در برابر زلزله و برای توسعه سامانه‌های هشدار پیش هنگام زلزله و سامانه پاسخ سریع و تخمین خسارت آن به ایستگاه‌های شتابنگاری نیاز دارد.
مهدی زارع در پاسخ به این سوال كه استان تهران چند ایستگاه شتابنگاری دارد و وظایف این ایستگاه ها چیست، اظهار داشت: زنده یاد مهندس علی اكبر معین فر (1307-1396) شبكه شتاب نگاری كشور را در سال1353خورشیدی در دفتر فنی سازمان برنامه و بودجه وقت راه اندازی كرد.
وی ادامه داد: البته ایشان در سال 1348 نخستین شتاب سنج زلزله را در محل سازمان برنامه و بودجه در تهران نصب كرد و پس از آن ایستگاه های شتاب نگاری به صورت شبكه شتاب نگاری در كشور توسعه یافت. بعد از انقلاب شبكه شتابنگاری ایران با نظارت آقای مهندس معین فر به مركز تحقیقات راه، مسكن و شهرسازی منتقل شد.
استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله با بیان اینكه در سال 99 در استان تهران 110 ایستگاه شتابنگاری و در شهر تهران 50 دستگاه و ایستگاه شتابنگاری فعال زیر نظر این مركز فعال است، توضیح داد: طبق ارزیابی انجام شده تعداد این ایستگاه شتاب نگاری تا 20 برابر تعداد كنونی مورد نیاز است. در زلزله ای كه درشهر استانبول تركیه رخ داد و اكنون این شهر با بیش از 400 شتابنگار به صورت برخط پایش می شود .
زارع اضافه كرد: سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران نیز در سال 99 زیر ساخت‌های عمرانی برای 22 ایستگاه شتاب نگاری را تكمیل كرده و نصب دستگاه های شتابنگاری در آنها در حال پیگیری است. این ایستگاه‌ها در اطراف تهران و محدوده گسل‌های فعال، لرزه زای تهران احداث شده‌اند.
وی گفت: البته كاربرد استگاه های شتابنگاری در رفتارنگاری ساختمانهای بلند، پل‌ها، نیروگاه‌ها و نظایر آن نیز هست و بنابراین نیاز به دستگاه‌های شتابنگار بیشتری در كشور همچنان وجود دارد. در بیشتر شهرهای مهم و لرزه خیز دنیا، به اجبار باید دستگاه‌های شتابنگار در ساختمان های بلند و طبقات مختلف ساختمانهای بلند نصب میشود تا پاسخ لرزه ای ساختمانها در هنگام زلزله ها سنجیده شود و طراحی ساختمان ها برای زلزله های آینده بهینه شود. نصب دستگاه در ساختمانهای بلند ، برج میلاد و سد ها در ایران انجام شده ولی این ایستگاه ها هنوز به صورت شبكه رفتارنگاری درنیامده اند.
طبق هشدار كمیته اضطراری فجایع طبیعی «دی ای سی» - DEC - در سال های اخیر بیشترین نگرانی های سازمان های امدادرسان جهان در مورد وقوع زلزله در شهرهای بزرگ جهان از جمله تهران در ایران، استانبول در تركیه و كاتماندو در نپال است.
