كودكان نیز مانند بزرگسالان ممكن است از افسردگی رنج ببرند.
تا به‌حال كودكانی را دیده‌اید كه رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند و یا به هر علتی جیغ و داد به راه بیندازند؟ ممكن است این بچه‌ها بسیار حساس باشند و یا به هر علتی، ناگهان واكنش نامتعادلی نشان دهند. به احتمال زیاد این بچه‌ها از سوی مربیان و والدین برچسب بیش‌فعال یا غرغرو می‌گیرند، درحالی‌كه تشخیص‌های روانشناسی نشان می‌دهندكه آنها از افسردگی رنج می‌برند.
كودكان نیز مانند بزرگسالان ممكن است از افسردگی رنج ببرند. این حالت از واكنش‌های هیجانی و عاطفی معمولی كودك متفاوت است. اینكه كودكی غمگین باشد، الزاما نشانه‌ی افسردگی او نیست. اگر این حالت به صورت مستمر در كودك دیده شود، می‌توان احتمال افسردگی را مطرح كرد، البته در صورتی كه افسردگی كودك، تعادل در زندگی عادی او را برهم بزند. بسیاری اوقات كودكان افسرده اصلا تشخیص درستی دریافت نمی‌كنند و این دوران را بدون هیچ حمایت و درمانی طی می‌كنند.
افسردگی كودكان، نشانه‌های مهمی دارد كه حتماً باید مورد توجه قرار گیرند. از جمله مهم‌ترین نشانه‌ها، تحریك‌پذیری و خشم است. حالت اندوه نیز به شكلی مستمر در كودك دیده می‌شود. انزوای اجتماعی و طرد دیگران، افزایش حساسیت و واكنش‌های آنی، تغییر ذائقه (افزایش یا كاهش اشتها)، تغییرات محسوس در میزان خواب، بی‌خوابی یا پرخوابی، جیغ و فریادهای ناگهانی و طغیان‌های بی‌دلیل، اختلال در تمركز، خستگی و كم‌انرژی بودن، شكایت از دردهای جسمانی مانند دل‌درد و سردرد كه با خوردن مُسكن كاهش نیابند، كاهش توانایی در فعالیت‌های گروهی یا خانگی و یا در مهد كودك، كاهش انرژی در انجام فعالیت‌های مورد علاقه، احساس بی‌ارزشی از جمله دیگر نشانه‌های افسردگی دركودكان است.
البته كودكانی كه تشخیص افسردگی دریافت كرده‌اند، ممكن است همه‌ی این نشانه‌ها را نداشته باشند. بچه‌ها در زمان‌های مختلف، نشانه‌های متفاوتی بروز می‌دهند. اگرچه برخی كودكان در موقعیت‌های مختلف ممكن است عملكرد خوبی داشته باشند، اما بسیاری از این كودكان در فعالیت‌های اجتماعی از ضعف اساسی رنج می‌برند. مثلا در محیط مهد كودك گوشه‌گیر و تحریك‌پذیر هستند اما ممكن است تكالیف و وظایف خود را به درستی انجام دهند. بسیاری پژوهش‌ها نشان می‌دهد، كودكان با مشكلات خانوادگی متعدد از قبیل جدایی و اعتیاد به مواد مخدر، بیشتر احتمال دارد، از افسردگی رنج ببرند.
