امام علی النقی (هادی) (ع) امام دهم شیعیان جهان است كه در نیمه ذی حجه سال 212 هـ. ق در شهر صریا (حومه مدینه) به دنیا آمد. پدرش امام جواد (ع) و مادرش سمانه است.
حضرت امام هادی (ع) در 8 سالگی، پس از شهادت پدر بزرگوارشان عهده دار مقام امامت گردید و پس از 33 سال امامت، در سن 41 سالگی در سامرا در زمان خلافت معتز به شهادت رسیدند.
امامت امام هادی (ع) همزمان با خلافت 6 خلیفه عباسی بود. مقارن بود با 7 سال باقیمانده از خلافت معتصم برادر مأمون، واثق پسر معتصم به مدت 5 سال، متوكل برادر واثق 16 سال، منتصر پسر متوكل به مدت 6 ماه، مستعین پسر عموی منتصر 4 سال و معتز پسر دیگر متوكل كه سه سال خلافت كرد. امام هادی پس از گذشت یكسال از خلافت معتز در سامرا مسموم شده و به شهادت رسید و جسم پاك حضرت، در سامرا در خانه مسكونی حضرت مدفون گردید.
نكته مهم در شهادت امام هادی (ع) این است كه حضرت در سامراء به سبب كنترل بسیار شدید و خفقان حاكم و منع دوستان و شیعیان از دیدار با حضرت و عقوبت سخت متخلفین حتی نزدیكترین یاران امام نیز از حال و وضع امام بی خبر یا بسیار كم اطلاع بودند. و به همین دلیل است كه منابع اشاره دقیقی به نحوه شهادت امام ندارد.
