مردم و مسئولان برای كمك به سلامت روان مردم منطقه و حتی كشور چه كنند؟
- با مشكل واقع بینانه برخورد شود. نه بزرگنمایی كنند و نه كوچك نمایی!
- به موقع و به شیوه های مناسب برای كل مردم و مردم منطقه اطلاع رسانی كنند
- از شایعه پراكنی جلوگیری كنند.
- به مردم اطمینان كاذب یا ترس بیش از حد منتقل نكنند
- در عین سرعت در خدمت رسانی آرامش خود را حفظ كنند
- درخواست مردم برای كمك و امدادرسانی را مدیریت و سازماندهی كنند
و ...
واكنش های روانی آنی بعد از وقوع زلزله:
- تنش، اضطرا، وحشت
- ناباوری، شوكه شدن، بهت زدگی
- ناآرامی، سردرگمی، پریشان حالی
- بیقراری، دلواپسی، گریه
- احساس گناه
در زمان زلزله چه كسانی نیاز به مراقبت روانی فوری دارند:
- افراد ناآرام و وحشت زده
- افرادی كه به محض نزدیك شدن به آنها پرخاشگری می كنند، عصبانی می شوند یا داد و فریاد میكنند
- افراد گوشه گیر، منزوی و كسانی كه علاقه ای به فعالیت و كمك از خود نشان نمی دهند
-افرادی كه به شدت از برقراری ارتباط اكراه دارند
- افرادی كه عزیزان زیادی از دست داده اند یا تمام دارایی خود را از دست داده اند
-كودكان، سالمندان، زنان باردار و ...
-در برخورد با این افراد باید غمخواری كرد ولی ترحم نكرد
- حتی المقدور آنها را در امداد رسانی مشاركت داد
- آنها را در كنار عزیزانشان قرار داد
- از برخورد و مواجهه با صحنه های فجیع و دلخراش دور نگه داشت
- وارد حریم خصوصی آنها نشد
- از آنها ایراد نگرفت و آنها را سرزنش نكرد
-در صورت شدت مشكل آنها را به مراكز روانپزشكی ارجاع داد
- در مورد علت ها ی انسانی قضاوت نكرد
- به آنها فعالانه گوش داد
همچنین باید توجه داشت،طبق پروتكل سازمان جهانی بهداشت در زمان زلزله مصدومان دارای زخم باز باید واكسن كزاز (پروفیلاكسی) تزریق كنند.
