دكتر عمران احمدی، متخصص بهداشت حرفهای در برنامه رادیویی «فراسو» تأكید كرد: نادیده گرفتن استانداردهای ایمنی، صرفاً به معنی حوادث حاد نیست، بلكه تبعات آن یك فاجعه سهگانه شامل فروپاشی مالی، بروز بیماریهای جسمی مزمن و عوارض عمیق روانی بر فرد، خانواده و كل جامعه است.
وقتی ایمنی قربانی صرفهجوییهای كوتاهمدت میشود
به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت، دكتر عمران احمدی، متخصص بهداشت حرفهای در برنامه رادیویی «فراسو» با اشاره به این كه بسیاری از كارفرمایان اهمیت پیشگیری را دستكم میگیرند، به تشریح عمیقتر سه پیامد اصلی غفلت از ایمنی در محیط كار پرداخت.
ضربه اقتصادی، از جریمه تا از دست رفتن سرمایه انسانی
خسارت مالی ناشی از حوادث كار بسیار گستردهتر از مبلغ جریمههای احتمالی است، دكتر احمدی توضیح داد: یك حادثه میتواند منجر به ماهها توقف خط تولید، هزینههای سنگین تعمیرات تجهیزات آسیبدیده و نیاز به استخدام و آموزش نیروی جایگزین شود. برای كارگر، این یعنی از دست دادن درآمد پایدار و وابستگی خانواده به كمكهای حمایتی. این بار مالی در سطح كلان، توان اقتصادی جامعه را تضعیف میكند.
فرسایش تدریجی سلامت جسمانی، بیماریهای شغلی خاموش
در حالی كه حوادث ناگهانی مانند سقوط یا سوختگی مشهود است، دكتر احمدی بر خطرات مزمن تأكید كرد: ما شاهد شیوع فزاینده سندرومهای اسكلتی-عضلانی هستیم؛ كمردردهای ناشی از بلند كردن اشیاء به روش اشتباه یا استفاده از ابزارهای غیراستاندارد، سلامت فرد را در بلندمدت به خطر میاندازد.
همچنین، محیطهای پر سر و صدا یا در معرض گرد و غبار بدون تهویه مناسب، به آرامی شنوایی و عملكرد ریوی كارگر را تحلیل میبرند و این بیماریها اغلب دیر تشخیص داده میشوند.
چالشهای سلامت روان؛ اضطراب، افسردگی و كاهش بهرهوری
شاید تأثیرگذارترین بخش، آسیب روانی باشد. دكتر احمدی این موضوع را اینگونه شرح داد: كارگری كه هر روز با ترس از دست دادن انگشت یا فلج شدن كار میكند، در یك حالت دائمی از اضطراب عملكرد قرار دارد. این تنش مزمن، خود زمینهساز افسردگی میشود. كارمندی كه از نظر روانی آسیب دیده، نه تنها كارایی سابق را ندارد، بلكه میتواند بر روحیه تیم اطراف خود نیز تأثیر منفی بگذارد. ما باید به سلامت روان كارگران به اندازه سلامت فیزیكی آنها اهمیت دهیم.
در پایان، دكتر احمدی مجدداً از نهادهای نظارتی خواست تا نظارت خود را تشدید كنند و از كارفرمایان خواست تا سرمایهگذاری بر روی تجهیزات حفاظت فردی (PPE) و آموزش مداوم را به عنوان سرمایهگذاری استراتژیك تلقی كنند.